چاه های طلا (تل آو): در قدیم این جا به تعداد روزهای سال، چاه بوده است و هر روز از یک چاه آب بر می داشته اند. اکنون بیست چاه بیشتر برجای نمانده. مسجد جامع اهل سنت در پایین قرار دارد و نماز جمعه همین جا خوانده می شود.
مردم کنار چاه ها قربانی می کنند. درختی کهن سال نیز به چشم می خورد که با پارچه های سبز بر آن دخیل می بندند. مردم بر این هستند که درخت نیاز از آب چاه حفاظت می کند.
از کنار چاه ها که روستای لافت را بنگرید، نمای روستا را می بینید و خانه های قدیمی را که بادگیر دارند.
قلعه نادری پشت چاه های طلا است. دژ نادرشاهی بر پایه های قلعه ای باستانی از دوران پیش از اسلام بنا شده است. این قلعه یک بارو، چهار برج و یک دروازه داشته است.
خانه فرهنگ در پایین چاه های طلا است و در کنار دریا کارگاه لنج سازی دیده می شود.
بقعه پیر مقدس در جزیره ای میان آب قرار دارد و باید با قایق به آن جا رفت.
مردم جنوب ایران به آب انبار برکه می گویند. برکه لافت بزرگ ترین آب انبار جنوب ایران است. این برکه چهار صد سال قدمت، ده متر طول و دهانه ای به قطر دوازده متر دارد.
