کارگردان: محمدحسین لطیفی
فیلم نامه: کاظم بلوچی
بازیگران:
حسین یاری در نقش اسماعیل
یاسمن نوروزی در نقش یلدا دختر اسماعیل
کاظم بلوچی در نقش امامی
یگانه بلوچی در نقش لیلا دختر امامی
مهرداد معتمدی در نقش ایرج
ژاک برونه در نقش ژنرال فونتن
کاترین سولو در نقش کتی
سروین برتلو
جمشید شاه محمدی در نقش پدر اسماعیل
سیدمهرداد ضیایی در نقش شوهر خواهر اسماعیل
شیوا خسرومهر در نقش خواهر اسماعیل
موسیقی: علی رضا کهن دیری
محمدحسین لطیفی پس از روز سوم باز به سراغ فیلمی با موضوع دفاع مقدس رفته است.
فیلمنامه بسیار عالی است و فیلمی حسی را رقم زده. فیلم نامه پاریس تا پاریس را نمی توان کپی برداری دانست ولی ای کاش کارگردان محترم بازهم در زدودن شباهت ها با از کرخه تا راین می کوشید. چون به هرحال از کرخه تا راین از آن آثاری است که در حافظه ها مانده و کوچک ترین شباهتی به زیان پاریس تا پاریس تمام می شود.
حضور نویسنده فیلم نامه در فیلم نیز چندان خوشایند نیست. جملات زیادی نیز در فیلم به زبان فرانسه ادا می شوند و درنتیجه زیرنویس نمی تواند مخاطب را همراه کند.
اسماعیل حقیقت دانشجوی پزشکی در فرانسه با شنیدن خبر حمله عراق به ایران به میهن باز می گردد و به جبهه های جنگ می شتابد. در آن روزها شیمیایی می شود. او دختری به نام یلدا پیدا می کند و همسرش را از دست می دهد. حال وضع جسمی خوبی ندارد بنابراین به فرانسه می رود. میزبانش در فرانسه ایرج است هم کلاسی دوران دانشکده. ولی کتی همسر ایرج با آمدن اسماعیل موافق نیست. دلیل آن هم بعدها فاش می شود. کتی در دوران تحصیل به اسماعیل علاقه مند بوده، ولی اسماعیل عشق به میهن را بر عشق به کتی برتری داده و به ایران بازگشته است.
ایرج به فرودگاه نمی رود و اسماعیل و یلدا با ورود به پاریس سرگردان می شوند، اسماعیل می خواهد تلفن بزند که اشرار کیفشان را می دزدند.
آقای امامی یک ایرانی است که با دخترش لیلا زندگی می کند او اسماعیل و یلدا را به خانه می برد و پی گیر کارهایشان می شود. اسماعیل تا پولی که شوهر خواهرش حواله کرده است برسد، سختی زیادی می کشد.
اسماعیل به بیمارستان می رود و ایرج را می یابد. او پزشکی معتبر شده است و از کتی همسرش دو دختر دارد. اسماعیل بستری می شود و شیمی درمانی چهره اش را نازیبا می کند. دیدار یلدا و پدر در بیمارستان و رو به رو شدن یلدا با چهره تازه پدر، از ماندگارترین لحظات فیلم است. برای یلدا باور کردنی نیست ولی وضعیت تازه را می پذیرد و به روی پوست چروکیده و نقاط کچلی پدر دست می کشد.
شاید همین صحنه بود که حسین یاری را در جشنواره فیلم فجر نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد کرد و دیپلم افتخار بهترین بازیگر کودک را از جشنواره کودک اصفهان برای یاسمن نوروزی به دست آورد.
دیدار کتی و اسماعیل دو دوست پیشین با یکدیگر نیز زیبا است. اسماعیل او را از بوی عطرش باز می شناسد و کتی می گوید: کاش این قدر دوستت داشتم که می کشتمت تا این قدر ضجر نکشی.
یلدا و لیلا در این زمان با یکدیگر دوست می شوند. یک روز یلدا عروسکش را در خیابان گم می کند. عروسک برای یلدا اهمیت بسیار دارد چون پیام های او را برای مادرش به آن دنیا می برد!
پیرزنی در پارک شیفته یلدا می شود، یلدا وی را به یاد فرزند خود می اندازد که در جریان جنگ جهانی دوم کشته شده است. یابنده عروسک در خیابان نیز کسی نیست جز فونتن همسر این پیرزن. ژنرال فونتن از سرداران فرانسه است. همسرش پس از مرگ فرزندشان فلج و افسرده شده است و اکنون پس از سال ها می خندد و پیانو می نوازد. به راستی انسان ها چه اندازه به یکدیگر شباهت دارند، تنها این مرزها است که آدمیان را از یکدیگر دور داشته است.
اسماعیل بیمارستان را ترک می گوید و رضا می دهد که یلدا دخترخوانده ژنرال شود. هنگامی که اسماعیل می بیند چه قدر دخترش با فونتن و همسرش دوست شده کمی فرانسه یاد گرفته است و پیانو می نوازد هم شاد است و هم گریان و این هم باز یکی از نقاط اوج فیلم به شمار می رود.
حرف های اسماعیل برای فونتن خودش یک دوره فلسفه شرق و عرفان و خداشناسی است. اسماعیل با فرزندخواندگی یلدا موافقت می کند چون آن را خواست خدا می بیند.
اسماعیل در پارک نشسته است که ناگهان صدای توپ و تانک برمی خیزد. او جان می بازد و به شهادت می رسد. چرا؟ برای این که او اسماعیل است و باید قربانی شود چون ما آدمیان معشوقان خداییم. به قول شاه نعمت الله ولی:
ما کشتگان عشقیم بر خاک ره فتاده...
ژنرال به عنوان مبارز صلح از اسماعیل قدردانی می کند. تشییع جنازه طی مراسمی رسمی صورت می گیرد و فیلم، با سرود ای ایران انجام می پذیرد.
