سیدحسن فقیه امامی مجتهد، مفسر، نویسنده، فقیه، مدرس حوزه علمیه اصفهان و محقق ایرانی به سال 1313 در محله درب اصفهان چشم به جهان گشود و روز یک شنبه پانزدهم اسفندماه سال 1389 در اصفهان دیده از جهان فروبست.
پدرش آیت الله سید عطاء الله در مسجد باغچه عباسی اقامه جماعت می کرد. او دو پسر و چهار دختر یافت. پسران او سید احمد و سیدحسن نام گرفتند.
آیت الله سیدحسن امامی در نهم شوال 1347 ق از آقاشیخ محمدرضای نجفی اجازه روایت و اجتهاد گرفت و این اجازه به تایید آیت الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی و حاج شیخ عبدالکریم حائری نیز رسید.
وی هم چنین از آیات عظام سید علی محمد موحد ابطحی، سیدشهاب الدین مرعشی نجفی، سیدضیاء الدین علامه، سیدمحمدباقر ابطحی، لطف الله صافی گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، سیدمحمدعلی روضاتی، سیدحسن طباطبایی قمی، سیدصادق شیرازی و سیدمحمد شیرازی اجازه روایت گرفت.
او تدریس ادبیات عرب، تفسیر، عقاید، اخلاق و درایه و رجال را در کارنامه خود داشت و ازجمله بیست سال در اصفهان با بیان گرم و شیوای خود به تدریس خارج فقه و اصول سرگرم بود.
وی همواره از خدا می خواست که اگر قدرت هدایت انسانی را ندارد دست کم کسی هم به واسطه او از صراط مستقیم منحرف نشود.
آیه الله امامی به ابتکار عمل در حوزه ها می اندیشید و برنامه های فعلی حوزه را ناکافی می دانست.
او همواره در برابر افراد سودجو که موقوفات را تصرف می کردند موضع می گرفت، آثار تاریخی را دوست داشت و می دانست که هنرمندان گذشته، چگونه تمام هنر خویش را به کار بسته اند تا اسلام و تشیع را صادر کنند. می فهمید که باید بناهای دینی اصفهان آبرومند باشند تا گردشگران خارجی که به این شهر می آیند در سفرنامه های خود خاطره های خوب بنویسند. همه را فرامی خواند که اگر چون گذشتگان علت محدثه نیستیم علت مبقیه باشیم و آن چه را هست بازسازی کنیم و از کف ندهیم.
پاسخ به شبهاتی پیرامون خمس، نقش عقل در احکام الهی، آیا فهم قرآن آسان است؟، صراط مستقیم، فتنه ها از کجا آغاز می شود، مباحثی پیرامون بهاییت، شرح فرازهایی از خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها، عرفان در اسارت شیطان، رساله درباره لقاء الله، سنن الهی، رساله امامت، فدک، اثبات وجود امام زمان علیه السلام و رفع اشکالات مخالفان، قیامت، شرح نبراس الهدی اثر ملاهادی سبزواری، فلسفه حج، تقسیم بندی مسائل حج به صورت نموداری، تنظیم العروه، الامثال فی الروایات یا اربعون حدیثا، تفسیر سوره یوسف، صحابه، ام کلثوم، پاسخ به استدلالیه میرزا نعیم، رد افکار بعضی از روشن فکران، تربیت در اسلام، آیین نبرد در اسلام، مقام شهید، پاسخ به سی شبهه، تقریرات درس هیات مجد العلمای نجفی و زندگی استادان و مشایخ اجازه از آثار او است.
مطلب را با بیتی از سروده های او به پایان می بریم:
من آمده ام سرو قد یار ببینم
با شور و شعف چهره دلدار ببینم
فهرست منابع
مرزبان امامت و ولایت، اجمالی از زندگی نامه و فرازهایی از وصیت نامه آیت الله سید حسن فقیه امامی.
گفت و گوی های نگارنده با مرحوم آیت الله امامی.
فهرست نسخه های خطی کتابخانه آیت الله حاج سیدحسن فقیه امامی، قم: مجمع ذخایر اسلامی، چاپ اول 1389.
یادنامه آیت الله سیداحمد امامی، نوشته سیدحجت موحد ابطحی.
