دیدار با حسن اکلیلی

حسن اکلیلی شاعر، هنرپیشه، نمایش نامه نویس، کمدین، تهیه کننده، کارگردان و بازیگر محبوب سینما، تئاتر و تلویزیون ایران به سال 1332 در شهر اصفهان چشم به جهان گشود.

پنج ساله بود که خانواده اش به تهران مهاجرت کردند و او نیز تحصیلات خود را در تهران پی گرفت.

از کودکی شیفته بازیگری در تئاتر بود تا این که در جوانی توانست نخستین کار نیمه حرفه ای خود را در سالن دبیرستان روی صحنه ببرد.

پس از دیپلم و گذراندن دوره سربازی به اصفهان بازگشت و ازدواج کرد.

تئاتر حسن آشپز در عراق نخستین کار مشهور او بود که دو ماه روی صحنه ماند.

اکلیلی با سریال گرفتار در میان مردم گل کرد و شهرت او همه گیر شد. پس از این سریال، نام آقای گرفتار روی او ماند و شهرتش از مرزهای اصفهان درگذشت.

شهرت زیاد باعث آمد که حسودان دست به کار شوند و شایع کنند که کار او همانند ارحام صدر است. پس از این نیز شایعه ای دیگر قوت گرفت: اکلیلی و ارحام خویشاوندی نزدیک دارند و حال این که هر دوی این ها از پایه و اساس دروغ بود نه اکلیلی از روی ارحام گرته برداری کرد و نه با او خویشاوندی داشت.

اکلیلی شاگرد مستقیم ارحام نبود ولی از او درس ها گرفت و همواره احترام استاد را نگاه داشت و در تشییع پیکر ارحام سنگ تمام گذاشت. اکلیلی در زمینه های دیگر نیز رفتار ارحام را سرمشق خود قرار داده است. همان فروتنی و خاکی و مردمی بودن، غرور نداشتن و کبر نورزیدن. پیش گامی در امور خیریه، سلام و علیک با خرد و کلان و پذیرفتن دعوت به هر مراسم کوچک و بزرگ. مهم تر از همه این که نشاندن لبخند بر چهره مردم را از میان لودگی نمی جوید و در راه خنداندن مخاطبان از دایره ادب بیرون نمی رود.

اکلیلی این مصرع را سرمشق خود در زندگی قرار داده است:

ره چنان رو که رهروان رفتند.

او هم اکنون یکی از کسانی است که تئاتر اصفهان را زنده نگاه داشته و آن را از میان هنرمندان به میان مردم آورده است.

از نمایش های او است:

حسن آشپز در عراق.

تب در مطب، اثر محمود آقاسی، 1380.

کلاس استثنایی.

آخرش که چه؟ اثر محمود آقاسی، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1380، در نقش حسن آقا بستنی فروش.

ولوله، نوشته خسرو ثقفیان، به کارگردانی خودش، سینما حافظ (سینما تئاتر فلسطین)؛ 1375.

قهرمان عوضی، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1376.

نیرنگ باز، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1378.

خوش خبر.

مستکبر سخره؛ سالن بهزیستی اصفهان؛ 1370.

از خود راضی، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1380.

بدهکار.

شهر خنده.

نقش پنهان.

مرده خور؛ نوشته و کارگردانی خودش، تالار وحدت؛ 1367.

هفت سین، نوشته و کارگردانی خودش، تئاتر شهر تهران، 1367 و نظنز، 1369.

رمال باشی، نوشته و کارگردانی خودش، دومین جشنواره سنتی، تئاتر شهر تهران، 1367.

خفت محبت؛ نوشته و کارگردانی خودش، تئاتر شهر تهران / باغ نور اصفهان؛ 1369.

شیر تو شیر، نوشته سعید محقق، به کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1378.

تسویه حساب، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1379.

خفته بخت به کارگردانی حشمتی.

حمال باشی یا شاه باشی، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1380.

عزیز فرنگی، نوشته و کارگردانی خودش، شاهین شهر اصفهان؛ 1372.

مرد رند، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1376.

رنگارنگ، نوشته سعید محقق، به کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1378.

کشمکش، نوشته خسرو ثقفیان، به کارگردانی خودش، سینما حافظ (سینما تئاتر فلسطین)؛ اصفهان، 1376.

گاگولی، نوشته و کارگردانی خودش، سینما تئاتر فلسطین، اصفهان، 1381.

خوش اشتها.

سریال ها:

گرفتار 1، نوشته خسرو ثقفیان، به کارگردانی محمود رضایی، 1365، در نقش آقای گرفتار.

گرفتار 2، نوشته خسرو ثقفیان، به کارگردانی اکبر منصور فلاح، 1383، در نقش آقای گرفتار.

هشت بهشت به کارگردانی اکبر خواجویی، 1368.

غفلت، به کارگردانی پرویز حسن پور، 1375، در نقش پیرمردی که فرزندانش وی را به آسایشگاه سالمندان می فرستند.

دخالتی، به کارگردانی پرویز حسن پور، 1372، در نقش آقای دخالتی.

آتش دل به کارگردانی فریال بهزاد، 1378.

تفنگ سرپر به کارگردانی امرالله احمدجو؛ 1379.

یکی بود یکی نبود به کارگردانی محمد روضاتی؛ 1383.

زن به علاوه من، به کارگردانی پرویز حسن پور.

پیک راستان به کارگردانی اکبر خواجویی، 1389.

خانه شش در به کارگردانی مجید جوانمرد؛ 1385.

دل خوش سیری چند، به کارگردانی مجید جوانمرد.

اوسنه پادشاهی، به کارگردانی امرالله احمدجو، 1391، در نقش حاکم اصفهان.

فیلم های شانزده میلی متری:

شما فرشته اید، به کارگردانی محمدعلی میاندار، 1368 / شروعی برای یک پایان / آن چه او به ما آموخت / ترافیک.

فیلم های ویدیویی:

پاداش.

محتکر خدا مرگت بده.

فیلم های سینمایی:

تهیه کنندگی فیلم سینمایی هوای تازه، به کارگردانی تورج منصوری را به سال 1365 برعهده گرفت. سپس نقشی را نیز در این فیلم بازی کرد و این گونه به سینما راه یافت.

از دیگر آثار سینمایی او است:

سلام سرزمین من، کارگردان: اکبر خامین، 1367.

جنگجوی پیروز، به کارگردانی مجتبی راعی، 1377.