پری حکیم نقاش، طراح، مدرس و هنرمند ایرانی به سال 1330 در اصفهان چشم به جهان گشود.
کلاژ روی لباس و اشیای گوناگون، چیدمان منزل و نقاشی از فعالیت های هنری او است. وی هم اکنون یکی از بهترین اکسپرسیونیست های اصفهان به شمار می رود که در هر نمایشگاه آثار متفاوت و تازه ای را ارائه می دهد. لکه گذاری به جای او در تابلوها، کمپوزیسیون های بدیعی را پدیدار می سازد.
از او می خواهم که سیر خود در هنر نقاشی را بیان کند.
می گوید:
با سبک کلاسیک آغاز کردم، آن گاه به امپرسیونیسم گراییدم و اکنون شیوه انتزاع را دنبال می کنم.
بهترین معلمم طبیعت بود، به تدریج به این جا روی آوردم. من کنترلی روی قلم مو نمی کنم و مرزی ندارم. هنرم خودش با پای خودش آمد.
می خواهم که اندکی بیشتر شرح دهد.
می گوید:
ذهنم ساده است، بنابراین دوست دارم بیوگرافی ام نیز کوتاه و مینی مال باشد. گاه راه فرعی هم رفته ام ولی فعالیت هنری ام در همان سه شیوه ای که برشمردم خلاصه می شود.
او عضویت در انجمن نقاشان اصفهان و بیست سال تدریس خصوصی را در کارنامه خود دارد. وی به هنرجویان مبانی هنر را تدریس می کرد و شیوه ای خاص را ارائه نمی داد تا هرکس با پر و بال خود پرواز کند.
گاه تکنیک آثارتان را ترکیب مواد ذکر می کنید.
بله. ولی در واقع بیشتر آب مرکب است چون قلمم آزاد بوده و گاه این طرف و آن طرف خورده و یا یک مداد رنگی هم برای خلق اثر کمک کرده است نوشته ام ترکیب مواد.
او در این نمایشگاه های گروهی شرکت داشته است:
فرهنگسرای نیاوران.
فرهنگسرای بهمن.
فرهنگسرای صبا در تهران، به همراه چاپ چند اثر در کتاب نمایشگاه.
موزه هنرهای معاصر اصفهان.
خانه هنرمندان اصفهان.
نقش خانه اصفهان.
بی ان آل های موزه هنرهای معاصر اصفهان.
نمایشگاه جمعی هنرمندان نقاش، مجسمه ساز و قلمکار اصفهان، گالری سایه اصفهان، بهمن 1390.
هم چنین از نمایشگاه های انفرادی او می توان به این ها اشاره داشت:
حوزه هنری.
گالری کلاسیک.
گالری نگاه.
خانه ایران.
نمایشگاه رگه هایی از طبیعت در قطرات احساس، چکیده ای دوره دو ساله، گالری خانه نقش، بهمن 1390.
