احمدآریامنش خوشنویس مبتکر، خطاط نوپرداز و هنرمند نوآور ایرانی به سال 1347 در همدان چشم به جهان گشود.
بیست و پنج سال به مشق نستعلیق سرگرم بود تا این که به سال 1364 وارد انجمن خوشنویسان همدان شد و از استادانی چون یدالله آذر پیرا، احمد تیموری، عبدالله فرادی، غلامحسین امیرخانی، جلیل رسولی، علی شیرازی و دکتر جواد بختیاری بهره برد. به سال 1366 رتبه ممتاز گرفت و سال بعد نخستین نمایشگاهش در گالری انجمن برپا کرد.
او از آن زمان تاکنون در دویست نمایشگاه گروهی و بیش از بیست نمایشگاه انفرادی در ایران، روسیه، امارات متحده عربی، الجزایر و ازبکستان شرکت جسته است.
احمدآریا منش به سال 1367 وارد دانشگاه همدان شد تا رشته عمران را دنبال کند ولی تحصیل را ناتمام رها کرد. البته هنوز هم به کارهای فنی، نقشه برداری و نقشه کشی علاقه دارد.
وی تقلید و درجا زدن را نمی پسندید، سال ها به تحقیق روی آثار گذشتگان و خطوط معاصران پرداخت. همواره این خیال را در سر می پخت که شیوه خاص خود را بیابد و خطی نو را به گنجینه خطوط ایرانی بیفزاید.
آیا خوشنویسی ایرانی ظرفیت این را ندارد که با زبانی مدرن بیان شود؟
سرانجام در نوروز سال 1371 با اقدامی جسورانه و با الهام از خط میخی، خط کرشمه را معرفی کرد. خطی به دور از پیچش های تکراری که امروزه رایانه نیز توان نوشتن آن ها را به صورت انبوه دارد.
کرشمه با موسیقی ویژه خود، نه تنها بازار کسی را کساد نکرد که به کار گرافیست ها رونق بخشید.
حال به جرات می توان گفت که خط کرشمه قابلیت های زیادی برای گرافیست ها دارد، تولدی دیگر در هنر خطاطی و روحی نو در کالبد خسته خوشنویسی ایرانی است.
به هر نظر بت ما جلوه می کند لیکن
کس آن کرشمه نبنید که من همی نگرم
خط کرشمه خطی روان و پرپیچ و تاب همچون سماع عارفان و یادآور موج های خروشان دریا و پیچش زلف های بید مجنون در دست باد است.
ناز کرشمه در میان نوجویان، خریدار بسیار یافت و خداوند خود را به تکمیل خویش واداشت.
کرشمه خطی نبود که در جای خود بایستد، رقصان و پیچان با طنازی های بسیار، قید و بندهای سنتی را از دست و پای خود باز کرد، آرام آرام در دست خط مبتکر خود برآمد، روی پای خود ایستاد و سرانجام فرزندی آورد که آن را سفیر نامید.
سفیر خطی است که خوانایی در آن بر فرم برتری دارد.
احمد آریا منش به سال 1378 راهی تهران شد و به تدریس خط در گرافیک در دانشگاه قزوین و مراکز آموزش عالی در تهران روی آورد.
به سال 1383 آموزشگاه آزاد کرشمه را پایه گذاری کرد. آثارش در جشنواره امام علی علیه السلام، نمایشگاه قرآن کریم و چندین جشنواره دیگر خوش درخشید و جایزه هایی را برای او به ارمغان آورد.
وی از سال 1370 به این سو آثاری را به چاپ رساند که به شماری از آن ها اشاره می کنیم:
کرشمه تولدی دیگر در خوشنویسی پس از پنج قرن، 1379 / 1382 / 1387، تهران: یساولی، 1382، 64ص.
سفیر: جست و جوهای احمد آریامنش در خوشنویسی، ترجمه به انگلیسی: فروهه حسین علیزاده، استاد دکتر جواد بختیاری، ویراستار مریم معصومی، چاپ اول 1389، تهران: برگ نو.
کتابت زیارت عاشورا و دعای توسل، با ترجمه فارسی مهدی الهی قمشه ای، تهران: عقیل، 28ص / 1382، بحر دانش.
هنر خوشنویسی: هماهنگی و حسن همجواری در نستعلیق تا طریق بهتر نوشتن به بررسی هندسی حروف و کلمات، تهران: یساولی، 1371 / 1379.
کتاب کرشمه 2 نیز به زودی انتشار خواهد یافت.
