این رزوها اصفهانی ها با خلاقیت در هنر چرم، آثار خود را از کار دیگر شهرها متمایز کرده اند. در این زمینه به سراغ سه تن از هنرمندان این رشته رفتم و از آن ها خواستم تا از خود و کار و بارشان بگویند.
مهندس علی اثنی عشری به سال 1347 در اصفهان چشم به جهان گشود. به سال 1375 لیسانس خود را در رشته الکترونیک از دانشگاه کاسل آلمان دریافت کرد.
پس از این به آغوش میهن بازگشت. تا سال 1380 به کار در رشته خود سرگرم بود و به سال 1379 به کار صنایع دستی روی آورد.
پدرش متولد 1298 از صاحب نظران در زمینه چرم به شمار می رود. او پوست را که می بیند می تواند بگوید که ذبح کدام شهر است. پدربزرگش نیز نخستین کسی بود که با آلمان تجارت پوست می کرد. او پدربزرگش را ندید. دوست داشت دباغی سنتی را از پدرش فراگیرد ولی چون فرزند آخر به شمار می رفت از حوصله پدر خارج بود که به او آموزش دهد.
از او می خواهم که درباره این نمایشگاه گروهی توضیح بیشتری بدهد.
او می گوید:
به سال 1388 به نظرم رسید هرکسی را که در کار چرم فعالیت دارد گرد هم بیاورم. همه کسانی را که در تولید، دباغی، لیزر، رنگ، نقاشی و سوخت بودند خبر کردم. حدود چهل نفر در هتل ستاره تشکیل جلسه دادیم و بر این شدیم که نمایشگاهی گروهی را رقم بزنیم.
این نمایشگاه هزینه ای برای آن ها در بر نداشت ولی تنها نه نفر در آن شرکت جستند. قرار گذاشتیم که اگر سفارشی گرفتیم به صورت گروهی در آن شریک باشیم. بعد از این، نمایشگاه های دیگر را شکل دادیم.
چون دیدم که با چرم می توان کارهای تلفیقی هم صورت داد و چرم با سنگ، سفال و شیشه هم قابل جمع است، در نمایشگاه های بعدی، هنرمندان دیگر رشته های صنایع دستی را نیز دعوت کردم.
پیش کسوتان را برای نمک نمایشگاه آوردم. کار جوانان در کنار آثار پیش کسوتان جذابیت بیشتری برای بازدید کننده دارد. هم چنین جوان ترها می توانند مطالبی را از بزرگ ترها فرابگیرند.
این نمایشگاه های زنجیره ای تا کنون پنج بار در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان و یک بار در مجتمع فرشچیان برپا شده است.
محمد شیرانی به سال 1357 در بیدآباد اصفهان چشم به جهان گشود. فوق دیپلم خود را در رشته مکانیک دریافت کرد و از سال 1389 به کار چرم روی آورد. بیشتر فعالیت او در زمینه تولید جعبه قرآن است ولی کار روی آیینه، گرامافون، آباژور و دیوان حافظ نیز در میان آثارش دیده می شود.
محمد شیرانی مدیر صنایع دستی پاسارگاد این نمایشگاه ها را در کارنامه خود دارد:
نمایشگاه با چرم مهربان باشیم، شهریور 1390.
نمایشگاه شیراز، آذر 1390.
نمایشگاه جهاد کشاورزی، دی 1390.
نمایشگاه صنایع دستی چهارفصل، دی و بهمن 1390.
اسماعیل سلیمانی به سال 1358 در اصفهان چشم به جهان گشود. پس از دریافت دیپلم تجربی به کارهای گوناگون روی آورد ولی همواره علاقه داشت تا کاری هنری را آغاز کند. از سال 1380 به کار چرم نزد سعید رجایی روی آورد و در نمایشگاه های لاهیجان، کلاردشت و کاشان شرکت جست.
به سال 1390 توانست کارگاهی مستقل را به نام دخترش یکتا پایه گذاری کند. صنایع چرم دستی یکتا با تلفیق چرم و چوب و جیر آثار بی مانندی را عرضه می کند.
سلیمانی می گوید: روی هر شیئی به جز آب و خاک را چرم پوش می کنم: جعبه قرآن، سفال، آیینه شمعدان، تقویم دیواری و سفارش های تبلیغاتی ارگان های دولتی.
طرح و ایده و نقاشی و رنگ همگی از خود او است که با یاری برادرش مجتبی سلیمانی به مرحله اجرا در می آید.
آثار تازه او را در نمایشگاه صنایع دستی چهارفصل می بینیم، به عنوان مثال، شکلات خوری با روکش چرم که تاکنون بی سابقه بوده است.
شماری از طرح های او برگرفته از طرح های ترمه است.
نخستین کار کنسول و آینه و شمعدان چرم نیز از کارهای تازه او به شمار می رود. او می گوید: کسی فکر نمی کرد که بتوان روی پی وی سی هم با چرم کار کرد.
روکش چرمی یک میز تحریر را کم کار و زیبا می یابم. درباره آن که می پرسم می گوید: این یک میز پرسی بود و با گل های برجسته ای که داشت بسیار کار چرم روی آن دشوار بود.
